Scharrelende vleeskuikens
Op onze boerderij in Radewijk houden we 8500 vleeskuikens. Elke negen weken komt er van een broederij in Noord-Brabant een nieuwe lading eendagskuikens. Dat zijn kuikens die de dag ervoor uit het ei zijn gekomen. Gedurende acht weken pas ik er dan goed op en geef ik deze kuikens voer, water en aandacht, tot ze 2½ kilo zijn. Twee keer per dag loop ik een controlerondje om te kijken of het goed met ze gaat. De kuikens kunnen binnen en op de veranda – een overdekte uitloop – vrij rondscharrelen en stro en graan pikken. Op deze manier zorgen we voor scharrelvleeskuikens met het Beter Levenkeurmerk 1 ster.
Met onze 8500 vleeskuikens zijn we trouwens nét niet de kleinste van Nederland.
Geen melkvee meer, maar notenbomen
Vanaf m’n 18e tot vorig jaar, zo’n 40 jaar, had ik melkvee. Ik heb er een paar jaar goed over nagedacht en toen besloten om daarmee te stoppen. De kinderen hadden er geen interesse in en het was ook financieel niet interessant om daar langer mee door te gaan. Nee, het afscheid was niet moeilijk. Ik heb er al zo lang naartoe geleefd.
Begin 2021 hebben we op ruim 3 hectare 1800 hazelnootbomen aangeplant. Eerst overwoog ik walnoten, maar het duurt wel zo’n 10 jaar voor die vrucht gaan dragen. Daarom heb ik gekozen voor hazelnoten, want die krijgen noten na 4 à 5 jaar.
Compensatie voor CO2-uitstoot
Met de aanplant van de notenbomen doen we mee aan een project van Nieuw Groen om CO2 te verwaarden. Mensen of bedrijven kunnen met onze bomen hun CO2-voetafdruk verkleinen. Notenbomen leggen veel CO2 vast en dragen zo bij aan een gezonde planeet. Mais en gras leggen ook CO2 vast, maar het becijferen daarvan is lastig. Bij noten is dat gemakkelijker. Nieuw Groen bemiddelt tussen bedrijven die hun CO2 willen opruimen en ondernemers die plannen hebben om walnoten, hazelnoten of voedselbossen aan te planten. Zie ook www.nieuw-groen.nl
Eetbaar erf
Ook zijn we begonnen met de aanleg van een eetbaar erf, zoals ik het noem. Anderen gebruiken de term ‘voedselbos’. Hier komt van alles wat eetbaar is, met een grote biodiversiteit, dus veel verschillende soorten.
Het idee van het eetbaar erf is dat alle lagen elkaar ondersteunen qua voedingsstoffen. Stel dat dit lukt, op 1 ha een eetbaar erf, waar je van alles kunt vinden om van te eten! Maar er gaat meer tijd in zitten dan ik had verwacht. We zijn net met het eetbaar erf begonnen en moeten nog veel inplanten. Voorlopig kunnen we dus nog niet oogsten. Maar ik hoef niet te verdienen aan dit stukje proeftuin; ik wil weten of het functioneert. En het is mooi als je er als gezin van kunt eten. Wellicht kan het straks voor de omgeving als een soort pluktuin fungeren.
Waarom Vechtdal Boert Bewust
Ik vind de verbinding tussen boer en burger heel belangrijk. Jaren geleden ben ik al lid geworden van Kip.Kiplekker, een platform dat het draagvlak voor de pluimveesector wil vergroten. Elke tweede paasdag (behalve vorig jaar en dit jaar vanwege corona) hadden we een open dag en was er een mooie interactie met bezoekers.
Er is zo’n gat tussen enerzijds wat er in de winkel ligt en hoe de consument tegen ons aankijkt en anderzijds wat wij doen en normaal vinden. Ik doe mee met Vechtdal Boert Bewust om dat gat een stukje kleiner te maken.
